Call of Duty: Black Ops 3 recensie

Elk jaar koop ik de nieuwe Call of Duty-game en binnen drie weken ben ik terug bij Madden of een open wereldgame. Dit jaar is het anders. Ik kan geen genoeg krijgen van Black Ops 3 multiplayer.

Ik ben er niet geweldig in, maar ondanks de klachten die je online kunt lezen, is de game zelfs voor een gemiddelde speler indrukwekkend gebalanceerd. Ik win niet elk geweergevecht en ik verlies er een waarvan ik denk dat ik moet winnen, maar het algemene gevoel van het spel is perfect.

Treyarch blijft het spel aanpassen met wapenupdates en onlangs hebben ze patches geleverd om exploits te repareren, inclusief gebruikers die Gun Game verpestten door hun speler de hele nacht in een game te laten spelen om mijn cryptokeys te ontginnen.

Na vier weken spelen van Call of Duty: Black Ops 3 ontgrendel ik nog steeds wapens en bijlagen, maar ik heb genoeg gespeeld om te weten dat dit een ongelofelijk leuke multiplayer-ervaring is die elke cent waard is.

De singleplayer-ervaring is beter dan in voorgaande herhalingen van Call of Duty, maar ik kan mezelf niet losrukken van de multiplayer om het nog niet af te maken. Ik heb de modus Zombies nog niet gespeeld, dus je moet ergens anders zoeken voor een beoordeling van die gamestijl.

Ik heb goede hoop dat Treyarch en Activision door zullen gaan met het upgraden van de Servers, die deze maand een aantal keer zijn gedaald, maar over het geheel genomen was het niet zo'n groot probleem als bij Call of Duty: Advanced Warfare.